De methode

Jip chocolade

In het kort:
Straffen en belonen, om kinderen te laten luisteren, zijn zowel voor opvoeddeskundigen als voor opvoeders  belangrijke instrumenten voor gedragsbeïnvloeding. Het werkt ook heel erg goed! Een ‘strafhoek’, een ‘time-out’, een toetje, een stickerkaart, allemaal middelen die ons helpen om het gedrag van een kind te sturen.
Wat je als ouder doet bij straffen en belonen is je richten op het gedrag van het kind. Het idee van niet straffen is eigenlijk vrij eenvoudig. Je gaat dan kijken naar de oorzaken van gedrag. Door daar de aandacht op te vestigen, stem je af op je kind, en zal het zich gehoord en begrepen voelen.
Met belonen lijkt weinig mis: een positieve en opbouwende manier van omgaan met je kinderen. Dat klopt en het is een bewezen instrument. Wel kun je je kind door belonen afhankelijk maken van jouw goedkeuring. Effect daarvan is dat je een kind daarmee uiteindelijk onzeker kan maken. Daarnaast geef je het de boodschap dat er alleen maar van hem gehouden wordt als hij het gewenst gedrag vertoont. Ook creëert beloning een druk om het de volgende keer weer net zo goed te doen. Het is dus zaak om als een opvoeder voorzichtig om te gaan met belonen. Beloon bewust: stimulerend in plaats van manipulerend. En probeer daarnaast zoveel mogelijk te beschrijven, zodat je kind zelf kan concluderen welke kwaliteit hij in de specifieke situatie heeft laten zien.
Kortom, straffen en belonen zijn uiterst doeltreffende middelen om een kind te laten luisteren, maar ze hebben vaak ook resultaten die we ons niet realiseren. Dat een kind zichzelf leert aanpassen aan zijn omgeving is een nuttige kwaliteit, maar dat het in staat is om kritisch naar zijn omgeving te kijken en zelfreflectief daarin te zijn, dat gunnen we onze kinderen nog veel meer. Daar hebben wij als ouder een rol in. Dat doe je door als ouder af te stemmen op je kind en daarmee op de oorzaken van zijn gedrag. Het is zaak om als ouder naar je gevoel te blijven luisteren en je bewust te zijn van het achterliggende doel van het gedrag dat je van je kind wenst. Communiceer daarover met je kind en erken zijn gevoel en zijn wensen.  Proberen is de eerste stap.

17 thoughts on “De methode”

  1. De methode werkt als we (met veel gevuld en doorzettingsvermogen) onze eigen taal veranderen! Nooit gedacht dat opvoeden zo pittig is en confronterend inderdaad. Fijn om dit proces met je te kunnen delen!

    Beantwoorden

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd met *